|
تاريخ دقيق اين رويداد مهم به درستى روشن نيست ، زيرا سبب و روند اين تغيير هنوز در پرده ابهام است . اما آنچه كه در آن نمى‌توان ترديد كرد ، ارتباط عميق موسيقى دستگاهى با موسيقى مقامى است و بر اين اساس ، شايد بتوان گفت كه موسيقى دستگاهى تدوين جديدى از موسيقى مقامى است و در اين تدوين ، همه محورهاى فرهنگى از قبيل صوت ، فواصل ، وزن ، گردش نغمات و تزيين به خوبى محفوظ مانده‌اند .
همانطور كه گذشت ، تاريخ دقيق اين تغيير به درستى روشن نيست ، اما بر اساس پاره‌اى پژوهشها ، مى‌توان اين اتفاق را در فاصله سده دوازدهم تا چهاردهم ق . دانست ، يعنى تاريخ تأليف بُحور الألحان اثر فرصت شيرازى ، نخستين كتابى كه از موسيقى دستگاهى سخن به ميان آورد ( 17ـ19م ) .
|
