|
زبانهاى ايرانى شاخه‌اى از زبانهاى آريايى (هند و ايراني) هستند و از كهن‌ترين زبانهاى خانواده بزرگ زبانهاى هند و اروپايى به شمار مى‌‌روند. آرياييان در هزاره 2 ق‌م به دو گروه بزرگ تقسيم شدند: عده‌اى از راه افغانستان كنونى به شمال غربى هند (پنجاب و نواحى مجاور آن) رفتند و از آنجا به سرزمين‌هاى ديگر نفوذ كردند و عده‌اى ديگر به تدريج وارد فلات شدند و در مناطق مختلف سكنى گزيدند. از همان زمان زبان آريايى
آغازين به دو شاخه‌ى هندى و ايرانى تقسيم شد و هر يك راهى جداگانه پيمود.
زبانهاى ايراني، مانند بسيارى از زبانهاى ديگر از 3 دوره باستان، ميانه و نو گذر كرده‌اند:
|
